ruszyć sprawę z miejsca

ruszyć sprawę z miejsca
ruszyć sprawę z miejsca {{/stl_13}}{{stl_7}}'po dłuższej przerwie umożliwić dalszy bieg sprawy, dalszy jej rozwój': {{/stl_7}}{{stl_10}}Łapówka ruszyła sprawę z miejsca. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • miejsce — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolna przestrzeń w terenie lub pomieszczeniu, którą można czymś wypełnić; obszar, teren, pole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mało, dużo miejsca. Miejsca na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sprawa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. sprawawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbiór okoliczności dotyczących czegoś lub kogoś; coś, co szczególnie interesuje jakąś osobę; zagadnienie, wydarzenie, fakt : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …   Słownik języka polskiego

  • sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

  • posunąć — dk Vb, posunąćnę, posunąćniesz, posunąćsuń, posunąćnął, posunąćnęła, posunąćnęli, posunąćnięty posuwać ndk I, posunąćam, posunąćasz, posunąćają, posunąćaj, posunąćał, posunąćany 1. «ruszyć coś z miejsca, przesunąć do przodu, w jakimś kierunku;… …   Słownik języka polskiego

  • poruszyć — dk VIb, poruszyćszę, poruszyćszysz, poruszyćrusz, poruszyćszył, poruszyćszony poruszać ndk I, poruszyćam, poruszyćasz, poruszyćają, poruszyćaj, poruszyćał, poruszyćany 1. «wyprowadzić z pierwotnego położenia, wprawić w ruch; ruszyć coś z miejsca» …   Słownik języka polskiego

  • noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”